به گزارش پایگاه خبری شباویز،بهرنگ علوی در یکم فروردین ۱۳۵۹ در بیمارستان آزادی تهران به دنیا آمد.  وی فوق دیپلم نقشه‌کشی با کامپیوتر دارد، و فارغ‌التحصیل بازیگری از اولین دورۀ فارغ التحصیلان مؤسسه فرهنگی – هنری کارنامه است. او از کودکی به بازیگری علاقۀ وافری داشت و بازیگری را از تئاتر مدرسه آغاز کرد.

در نوجوانی با ایفای نقش در یک تئاتر مدرسه ای، بهترین بازیگر منطقه ۶ آموزش و پرورش و استان تهران شد. علوی، در سال ۱۳۷۰، برای تئاتر «آدمک چوبی»، به کارگردانی جهانگیر طاهری، انتخاب شد و بر روی صحنه تئاترِ سالن قشقائی در مجموعۀ تئاترشهر پای گذاشت.

بهرنگ علوی اولین تجربۀ کار تصویری را با مجموعه برنامه‌های دوربین مخفی به کارگردانی امیرحسین قهرائی آغاز کرد.

پس از چند سال وقفه به دلیل ادامۀ تحصیل، مجدداً به تئاتر بازگشت و توانست از محضر اساتیدی چون محمد رحمانیان، حمید امجد، مهتاب نصیرپور، پرویز پرستویی، آتیلا پسیانی، رؤیا تیموریان، پانته آ بهرام، و حبیب رضایی بهره برد.

علوی، پس از این دوره، به انجمن سینمای کوتاه پیوست و در چند فیلم کوتاه جشنواره ای بازی کرد. به واسطۀ نقش آفرینی در فیلم‌های کوتاه، برای فیلم عیار ۱۴ انتخاب شد و با ایفای نقش در تنها یک سکانس از آن فیلم، وارد عرصۀ سینما شد.

بهرنگ علوی برای بازی در این فیلم نامزد نقش مکمل مرد از سی و یکمین دورۀ جشنوارۀ فیلم فجر شد، و برای بازی در تئاتر «زبان اصلی» (رسول کاهانی)، دیپلم افتخار بازیگری مرد را از سی و چهارمین دورۀ جشنوارۀ تئاتر فجر از آن خود کرد.

وی کنار بازیگری ، به عکاسی ، نویسندگی و طراحی لباس مشغول است و سفیر حمایت از کودکان کار و زنان بی سرپرست و برگزار کننده گالری و بازارچه های خیری هاست

در سال ۹۵ روزنامه صبح نو در مطلبی عنوان کرد بهرنگ علوی برای مصاحبه با یکی از خبرنگاران پیش شرط عجیبی گذاشته است که در زیر این شروط را می خوانید:

حجم مصاحبه باید بالای ۴۰۰۰ کلمه باشد ، یعنی چیزی در حدود دو صفحه ، انتشار عکس رو جلد ، چاپ مطلبی درباره کارنامه بازیگری و … از جمله شروط این بازیگر بود

این روزنامه می نویسد این شرط و شروط های این بازیگری در حالی تعیین کرده که هنوز خیلی راه مانده تا بخواهد بخشی از صفحه یک رسانه را به خودش اختصاص بدهد چه برسد به دو صفحه و جلد !

Visits: 8