قسم به فجر که تو پابرجایی ای وطن
قسم به فجر که تو پابرجایی ای وطن
انقلابمان چهل و پنج ساله شد، به رغم همه تبرهایی که بر ریشه زدند اما ما ایستاده ایم پایِ تمامت. نه خسته از تحریم نه سر فرود آورده برای تسلیم که ما اهل فجر و فخریم. پس بگو هرچه تبر زدی مرا زخم نشد جوانه شد.

به گزارش پایگاه خبری شباویز به نقل از خبرگزاری فارس، هربار می گفتند ایران سال دیگر بهمن را نخواهد دید، حرف امروزشان نیست از همان روزهایی که بذر انقلاب را کاشتیم تا الان که درختی تنومند هستیم این را گفته بودند و برای برکندن ریشه تبر به دست گرفتند، اما زنهار هرچه تبر زدی مرا زخم نشد جوانه شد!

انقلاب ما ۴۵ ساله شد، به رغم همه زخم هایی که بر تنش نشست و گاهی جایش درد می کند، رنج کشیدیم از تحریم و تورم اما سر خم نکردیم که ما اهالی عزت و سرافرازی هستیم، میهنم شکوه تو همیشگی است تو آزادی و رها.

چهل و پنج سال است که جشن عزت و استقلالت را پاس می داریم، ای که قلبت از بی مهری ها شکست، و گلویت اسیرِ فشار دستانی شد که تو را آزاد نمی خواست، برای زدودنِ نور فجرت از هرچه در توان دارند استفاده می کنند اما قسم به فجر و وعده صبح صادق که تو استوار و پابرجایی.

ایرانم تو در میانه بحران ها ایستادی، هربار تنی به تنت تته زد و زخمی بر پیکرت نهاد اما صبوری در گِلِ تو سرشته است، تو ایستادی و باورت این بود که شب رفتنی ست و نور بر تاریکی پیروز. آری تو این باور را عینیت بخشیدی تو تاریکی را زدودی، دیو را راندی و نور انقلابت جهان تاب شد.

کهن سرزمینم، خاک تو طوطیای چشم ماست و سه رنگ مقدست ریشه در جان ما دارد، خواستند که ما را از ریشه برکنند خواستند تحقیرمان کنند اما ببین کجا ایستاده ایم، نه خسته از فشار تحریم نه سر فرود آورده برای تسلیم، ما پرجاییم پرشکوه تر و با عزت تر، شکافنده علم و دانش، ایستاده بر قله های افتخار و فتح و اختراع، ما اهالی پارس هستیم که برای علم به ثریا هم می رویم.

مهرت تا ابد بر دلهایمان پابرجاست ای سرزمینم، عاشقت بودیم و اینک عاشقتر، مهرت را به دلهایمان سنجاق کرده ایم و امروز آمده ایم تا شمع چهل و پنج سالگی ات را فوت کنیم، و ان یکادی بخوانیم و اسپندی دود کنیم برای کور شدن چشمهایی که دیدنت را و سرافرازی ات را نمی خواهند.

امروز در دیار وحدت آفرین لارستان، سرزمین نخل و آفتاب شانه به شانه یکدیگر ایستادیم کوه شدیم و بانگ بر آوردیم الله اکبر، الله اکبر. فریاد شدیم بر سر ظلم و استکبار، مشت شدیم برای یاری دستانی که امروز دستشان کوتاه است، خروشیدیم برای دمیدن روح در کالبدهای مرده.

ما اهالی فتحیم و ظفر، اهل فجر و لیالِ عشر، دوام آوردن هنر ماست، پایداری مشق شبهایمان و ایمان رمز استقامتمان، ما با دلهای بهم پیوند خورده در طلب اوجیم.

Visits: 4