به گزارش پایگاه خبری شباویز،غلامرضا رحیمی متولد ۲۳ تیر ۱۳۵۷ در دزفول کماندار ایرانی پارالمپیک است.
غلامرضا رحیمی یک کماندار زاده ایران و اصالتا دزفولی است و عضو تیم ملی تیراندازی با کمان معلولان این کشور است. در ۹ سالگی در دزفول فوتبال بازی میکرده و در پست دروازهبانی استعداد زیادی داشته و کارشناسان فوتبال معتقد بودند او می تواند در این رشته موفقیتهای بسیاری کسب کند.آن زمان یعنی دهه هفتاد، رشتههای رزمی در سراسر کشور طرفداران زیادی داشت و رحیمی همانندهمسالانش به این رشته گرایش پیدا می کند.
آنطور که خودش می گوید :ابتدا با رشته رزمآوران که ورزش ایرانی بود و توسط استاد رجایی ابداع شده بود، شروع کردم. سپس در کونگ فو فایتینگ قهرمان، کیک بوکسینگ و کاراته کیوکوشین قهرمان جهان شدم و در ووشو هم فعالیت داشتم و پنج قهرمانی جهان در رشتههای مختلف رزمی را کسب کردم.
رحیمی تا بهمن ماه سال ۸۷ در رشته ووشو تمرین می کرد تا در مسابقاتی در شیراز دست راستس از ناحیه آرنج می شکند و آسیب می بیند و بعد از آن هم در یک تصادف، کتفش دچار آسیب شد و از آن پس محدودیت حرکتی پیدا می کند. اما او با وجود اسیب دیدگی شدید از ناحیه دست، همچنان مبارزه می کند چراکه معتقد است که هیچ مانعی نباید سدی برای پیشرفتش شود.
رحیمی سال ۸۷ رشته تیروکمان در ماده ریکرو را در بین افراد سالم دنبال می کند. تنها ۹ماه از آغاز فعالیتش در این رشته نگذشته بود که در نخستین حضورش دررقابتهای قهرمانی کشور به نمایندگی ازاستان خوزستان مدال نقره را کسب می کند ودر فینال با بهزاد پاکزاد از نام اوران این رشته به رقابت می پردازد.
خودش می گوید: “سه ماه بعد در انتخابی تیم ملی شرکت کردم و به تیم ملی دعوت شدم. در آن زمان فدراسیون تیروکمان تعلیق شده بود و در حدود چند ماه در اردو بودیم.
سپس به مسابقات قهرمانی جهان در شانگهای اعزام شدم که از بین ۱۶۰ تیرانداز، ۴۷ شدم.
او ادامه می دهد : در بازیهای ۲۰۱۳ همبستگی کشورهای اسلامی در پالمبانگ اندونزی اولین مدال برنز را گرفتم.
درباره حضورش در جمع پارالمپیکی ها نیز می گوید:ورزش معلولین را زیاد نمیشناختم. چون آسیب بدنی و محدودیت حرکتی در دست راستم داشتم، مجید کهتری سرمربی تیم ملی به من زنگ زد و پیشنهاد داد تا در پاراتیرکمان فعالیتم را ادامه دهم. در اولین جلسه که در تمرین تیم ملی جانبازان و معلولین حضور یافتم، وقتی رفاقت و همدلی بین آنها را دیدم، ترغیب شدم تا در بین آنها بمانم. اولین باری که در اردوی تیم ملی حضور یافتم و زهرا نعمتی و ابراهیم رنجبر مدالآوران این رشته را از نزدیک دیدم، واقعا خیلی خوشحال شدم که میتوانستم در کنار این قهرمانان فعالیت کنم و تیر بزنم. در کنار این افتخارآفرینان، بیشتر انگیزه پیدا کردم تا تمرین را ادامه دهم و رکوردهای خوبی کسب کردم.
بازدیدها: 65