به گزارش پایگاه خبری شباویز،شهید مدافع حرم «قاسم تیموری» در سال ۱۳۴۸ در روستای «شموشک علیا» از توابع شهرستان گرگان در چشم به جهان گشود

وی نوجوانی‌اش را همزمان با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران سپری کرد و در سال ۱۳۶۴ در سن ۱۶ سالگی به عنوان نیروی بسیجی به جبهه‌های غرب کشور اعزام شد.

قاسم تیموری در تاریخ بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۶ به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و جمعا به مدت ۴۳ماه و پنج روز در جبهه حق علیه باطل حضور داشتند.

در سال ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت ترکش به پهلوی چپ و قسمت ران پای راست مجروح شدند.

در تاریخ ششم فروردین ۱۳۶۵ به منطقه جنوب اعزام و در عملیات‌های والفجر مقدماتی، مرحله سوم والفجر هشت، کارخانه نمک فاو _کندن تونل شرکت داشته و در عملیات مهم کربلای یک قله آویزان، کربلای ۴، کربلای ۵و تک شلمچه حضور موثر داشتند.

ایشان پس از جنگ در گردان حضرت ابوالفضل تیپ ۴۵ مهندسی رزمی جوادالائمه (ع) مشغول به کار شدند.

در تاریخ بیست و چهارم آبان ۱۳۷۷ در شهر بانه کردستان در میدان مین مشغول پاکسازی و جمع‌آوری مین‌های به جا مانده از جنگ بودن که بر اثر انفجار مین گوجه‌ای پای راستشان به شدت مجروح شدند. قاسم تیموری سومین مجروحیت خود را در تاریخ بیست و چهارم آبان ۱۳۸۹ در میدان مین تجربه کردند، اما این‌بار پای راستشان را از زیر زانو از دست داده و جانباز راه امام حسین شدند.

ایشان در سال ۱۳۸۴ در منطقه «شوویده» شهر بانه در حال پاکسازی میادین مین بودند که به همراه یکی از نیروهایش بر اثر انفجار مین مجروح شدند.

شهید قاسم تیموری پس از کردستان در ماموریت‌های زاهدان، بندرعباس، سیریک و شمال غرب و درگیری‌های گروهک پژاک حضور گسترده و موثر داشتند و در سال ۱۳۹۰ به فرماندهی گردان حضرت ابوالفضل تیپ ۴۵ منصوب شدند.

ایشان پس از ۲۸ سال خدمت خالصانه به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به صورت داوطلبانه در تاریخ بیست و دوم آذر ماه سال ۹۴ به سوریه اعزام شده و فرماندهی محور را بر عهده داشتند و بعد از ۱۳ روز مبارزه علیه دشمنان، برای انجام ماموریت به همراه یکی از نیروهایشان به خط مقدم رفته و بعد از انجام عملیات در راه برگشت مورد حمله دشمن قرار گرفتند و بر اثر اصابت خمپاره به نزدیکیشان، دعوت حق را لیبک گفتند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند

بازدیدها: 6