به گزارش پایگاه خبری شباویز،سعید راد با نام اصلی احمدسعید حق پرست راد متولد ۴ آبان ۱۳۲۴ در تهران بازیگر ایرانی بود، دیپلمه قبل از انقلاب و دانشجوی انصرافی دانشکده کشاوری کرج است؛ پدرش خلبان نیروی هوایی بود در جوانی از حرفه ای ترین بولینگ بازان در ایران بود.او عضو باشگاه بولینگ پرسپولیس بوده.
در دوران جوانی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک دختر به نام نگاه و یک پسر به نام سام شد. در حال حاضر فرزندان او ساکن کانادا هستند. سعید راد و همسرش بعد از مدتی از هم جدا شدند. دختر سعید راد دندانپزشک و پسرش سام هم وکیل است. نوههای دختری او آریا و آدام همتی هستند که آدام عضو تیم جوانان پرسپولیس است و در زمان مربیگری برانکوو در رده بزرگسال توانست در چند بازی حضور پیدا کند.
سعید راد بعد از جدایی از همسر اولش در سال ۱۳۵۴ و در ۲۸ سالگی برای بار دوم با همکار زن خود نوش آفرین که یکی از بازیگران و خوانندههای مطرح آن زمان بود ازدواج کرد. اما زندگی نوش آفرین و سعید راد هم بعد از ۱۷ سال به جدایی ختم شد و نوش آفرین بعد از جدایی ایران را به مقصد هندوستان ترک کرد.
سعید راد از سال ۱۳۴۷ فعالیت هنری اش را آغاز کرد. او به واسطه دوستی با امیر نادری عکاس فیلم فاتحین صحرا در سال ۱۳۵۰ توانست با بازی در این فیلم اولین تجربه بازیگری اش را بدون هیچ پیش زمینه قبلی بدست بیاورد؛ و چشمان آبی و اندام مناسبش در کنار بازیهای درخشان باعث ماندگاری او در خاطرهها شد. او پیش از انقلاب ۵۷ در دهها فیلم بازی کرد. او در سال ۱۳۶۰، بعد از وقفه طولانی فیلم سینمایی مرز به کارگردانی جمشید حیدری در کنار مرحوم داوود رشیدی به هنرنمایی پرداخت.
اما اوج شهرت آقای بازیگر مربوط به فیلم عقابها به کارگردانی ساموئل خاچیکیان در سال ۱۳۶۳ است. اما بنا بر دلایلی نامعلوم سعید راد بعد از فیلم عقابها ممنوع التصویر شد و بعد از تلاشهای زیاد برای رفع این ممنوعیت که موفقیت آمیز نبود مجبور شد ایران را ترک کند. اما بعد از سالها دوری از ایران در سال ۱۳۷۸ به وطن بازگشت و بعد از سالها دوری از سینما، در فیلم دوئل به کارگردانی احمدرضا درویش حضور پیدا کرد. او در این سالها در سریالهای در چشم باد، ترور خاموش، گیلدخت، فیلم سینمایی هم حضور موفقی داشته است.
نگار راد دختر سعید راد: پدرم شهریور سال ۱۴۰۲ در منزل و به دنبال یک زمین خوردگی دچار مصدومیت شد و پس از مراجعه به بیمارستان مورد عمل جراحی قرار گرفت
سپس از بیمارستان مرخص شد و در منزل استراحت می کرد و بعد از یک ماه توانست با واکر راه برود
روند بهبودی پدرم ادامه داشت تا اینکه مجدد مشکل گذشته به دلیل اینکه پروتز مورد استفاده به خوبی در کمرش قرار نگرفته بود دوباره آشکار شد
بعد از مراجعه به بیمارستان دوباره عمل جراحی انجام شد و مدت هشت هفته فیزیوتراپی مداوم انجام داد اما متاسفانه علیرغم فیزیوتراپی ، توانایی راه رفتن پیدا نکرد
به مرور مشکلات دیگری همچون عفونت ریه و مثانه نیز به مشکلات راه رفتن پدرم اضافه شد
در نهایت متاسفانه ۱ مرداد ۱۴۰۳ سعید راد به دلیل عفونت ریه و مثانه در سن ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت
Views: 18