به گزارش پایگاه خبری شباویز،آقای پورحسینی در سی و یکمین روز از ماه مرداد سال ۱۳۲۰ و در اواسط فصل گرم تابستان این سال در تهران به دنیا آمد.

پدرش ولی پورحسینی منجیلی در زمان ۱۲ سالگی پرویز از دنیا رفت و او مجبور شد در ایام کودکی به خاطر اینکه فرزند ارشد خانواده بود همراه با مادرش کار کند. وی در کنار کار، تحصیلات خود را هم در کلاس‌های شبانه مدرسه خزالی ادامه داد.

در دوران کودکی به‌ دلیل کارش در صحافی با حوزه کتاب و کتاب‌خوانی آشنا شد و به هنر و ادبیات گرایش زیادی پیدا کرد.

پرویز پورحسینی در سال ۱۳۳۹ حرفه بازیگری را در کلاس‌های شبانه اداره هنرهای دراماتیک آغاز نمود. در سال بعد هم به عضویت گروه نمایشی پازارگاد زیر نظر زنده‌یاد حمید سمندریان درآمد و فعالیت هنری‌اش را در حوزه تئاتر دنبال نمود. او در سال ۱۳۴۰ نمایش مرد گل به دهان را به کارگردانی حمید سمندریان برای سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران اجرا نمود.

در سال ۱۳۴۸ همکاری اش را با کارگاه نمایش آغاز کرد که حاصل کار این دوره نمایش های پژوهشی «اودیپ»، «معلم من پای من»، «باغ آلبالو»، «ویس و رامین»، «انسان، حیوان، تقوا»، «جان نثار کالیگولا و اورگاست» بود. او همچنین با گروه تئاتر پیاده دو نمایش به نام های «شهر ما»، «نظاره مرگ» را نیز اجرا کرد.

در سال ۱۳۵۵ با یک گروه تئاتری در تئاتر شهر همراه گردید که حاصل کار این دوره نمایش های «خاطرات و کابوسها»، «شیون»، «استعاذه»، و «جنایت و مکافات» بود. پورحسینی پس از انقلاب نیز به فعالیت خود در عرصه تئاتر ادامه داد و با نمایش های «شاه اسکوریال»، «تف»، «سیرک با شکوه» را در تئاتر شهر و نمایشنامه های «دکتر فاستوس»، «ماهان کوشیار»، «معمای ماهیار معمار»، «چراغ گاز» «افسانه اندوه» و «شب یهودا» و «بازجوئی» را در اداره تئاتر به اجرا درآورد.

در سال ۱۳۷۱ «یادگار سال های شن» را در تالار وحدت اجرا کرد. پورحسینی علاوه بر فعالیت در عرصه تئاتر به ایفای نقش در سریال های تلویزیونی نیز پرداخت که از مهمترین آنها می توان به سریال های:«زهر کوی»، «امیرکبیر»، «روزی روزگاری»، «دومین انفجار»، «اتومبیل»، «تصویر یک رویا»، «بافته های رنج»، «روز ایپریت»، «حضرت مریم»، «همسفر»، «شب دهم»، «ملاصدرا»، «باران عشق» و «روزهای بیاد ماندنی» نیز اشاره کرد. پورحسینی به فعالیت هنری خود در عرصه سینما نیز ادامه داد با درخشش خود در جشنواره فیلم فجر توانست کاندیدای بهترین بازیگر نقش مرد برای فیلم های «اوینار» و «طلسم» شود. او همچنین برای بازی خوب خود در فیلم «مریم مقدس» موفق به دریافت دیپلم افتخار از جشنواره فوق شد.

استاد پرویز پورحسینی سال ها قبل از انقلاب اسلامی ازدواج کرد که ثمره این زندگی یک پسر بنام پورنگ متولد ۱۳۵۳ می باشد که از وی دو نوه بنام سپهر و ستاره دارد

همسرشان از بازیگران قدیمی عرصه تئاتر بود که متاسفانه در سال ۱۳۷۴ به دلیل عارضه سرطان درگذشت

استاد پورحسینی از اواسط آبان ماه به دلیل ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری شد که بخاطر نبود بیماری زمینه ای مشکلی برای روند درمانی نداشتند

با این حال در ادامه فرزند ایشان آقای پورنگ حسینی وضعیت پدر را بخاطر درگیر شدن قسمت زیادی از ریه ها ، حاد عنوان کردند

در نهایت این استاد بی نظیر بازیگری ساعت ۳ شب روز جمعه ۷ آذر ۱۳۹۹ در ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت

بازدیدها: 2