از جریمه‌های سنگین تا محرومیت تعلیقی؛ سخت با منتقدان، نرم با بزن‎‌بهادرها!
از جریمه‌های سنگین تا محرومیت تعلیقی؛ سخت با منتقدان، نرم با بزن‎‌بهادرها!
نگاهی به حکم‌های کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در هفته‌های اخیر، نشان از رویکرد افراط و تفریط‌آمیز این کمیته در صدور احکام دارد.

به گزارش پایگاه خبری شباویز به نقل از ایرنا،اعلام رای کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال درباره تخلفات صورت گرفته در دیدار استقلال و ذوب‌آهن در هفته بیست‌وششم لیگ برتر فوتبال و مقایسه آن با آرای قبلی این کمیته، حکایت ضرب‌المثل معروف «یا از این لب بام میفتد یا از آن لب بام» است! کمیته‌ای که به نظر می‌رسد تعادل و رویکرد مشخص و مبتنی بر یک روال اصولی را در حکم‎‌هایی که برای تخلفات نگارش می‌کند، ندارد و نه بر اساس شدت تخلف صورت گرفته، بلکه بسته به شرایط بعضا حساس لیگ، حکم صادر می‎‌کند.

چنین رویکردی باعث می‌شود که یک روز کمیته انضباطی، عبدالله ویسی را تنها به این دلیل که از نهادهای نظارتی خارج از فوتبال خواسته بود برای برخورد با تخلفات ورود پیدا کنند را رقم بی‌سابقه ۲میلیارد تومان جریمه می‌کند و یک بار دیگر مانند بازی استقلال و ذوب‌آهن، امید حامدی‎‌فر، بازیکن آبی‌ها را به دلیل حمله به بازیکن ذوب‌آهن تنها یک جلسه آن هم به صورت تعلیقی محروم می‌کند؛ جریمه‌ای که هیچ سنخیتی با تخلف صورت گرفته، ندارد. هرچند که حکم کمیته انضباطی درباره ویسی تعدیل پیدا کرده اما موضوع حائز اهمیت این است که احکام فدراسیون فوتبال همچنان با شدت تخلفات صورت‌گرفته همخوانی ندارد.

رای کمیته انضباطی گویای فضای حاکم بر فوتبال ایران است؛ جایی که حکم‌های انضباطی نه برای بازدارندگی و جلوگیری از تکرار تخلفات، بلکه خیلی وقت‌ها، آمیخته با احتیاط و برای خالی نبودن عریضه صادر می‌شود. قابل تامل اینکه فدراسیون فوتبال گویا در باب انتقادات و نقدهایی که به عملکرد این مجموعه در حوزه فوتبال وارد می‌شود، حساسیت بیشتری به خرج می‌دهد و حکم حداکثری صادر می‌کند!

در طرف مقابل وقتی یک بازیکن مانند حامدی‌فر، جلوی چشم هواداران و دوربین‌های تلویزیونی، زمین فوتبال را با رینگ رزمی اشتباه می‌گیرد و به سمت بازیکن حریف حمله‌ور می‌شود، کمیته انضباطی با کمترین حساسیت و برخورد حداقلی، حکم صادر و آن بازیکن را تنها یک جلسه آن هم به صورت تعلیقی محروم می‌کند. چنین افراط و تفریط‌هایی در حکم‌های کمیته انضباطی و برخورد دوگانه‌ای که دیده می‌شود، نه تنها کمکی به سالم‌سازی فضای فوتبال نخواهد کرد، بلکه چالش‌ها و حواشی لیگ برتر را که در هفته‌های پایانی آن قرار داریم، بیشتر خواهد کرد.

به نظر می‌رسد که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال در شرایطی بنا به «مصلحت‌»های شرایط موجود در برخی مواقع حکم صادر می‌کند که چنین احکامی با وعده‌ای که مهدی تاج، رئیس این فدراسیون درباره برخورد بدون اغماض با متخلفان داده است، همخوانی ندارد و به طور قطع تاثیری هم در کاهش این بی‌اخلاقی‌ها نخواهد داشت.

پر واضح است که هفته‌های پایانی لیگ برتر در اوج حساسیت سپری می‎‌شود اما کمیته انضباطی در صورتی که با هدف کاهش تخلفات در فوتبال حکم صادر می‎‌کند، باید حکم یک تخلف را بر اساس کم‌وکیف آن صادر کند و به فشارهایی که ممکن از بیرون بابت صدور یک حکم آورده شود، توجهی نداشته باشد. در چنین صورتی می‌توان امیدوار بود که فوتبال با حکم‌هایی که تکرار یک تخلف را پرهزینه می‌کند، به سمت یک فضای سالم‌تر با چالش حداقلی پیش برود؛ فضایی که قانون جای برخوردهای سلیقه‌ای را خواهد گرفت و قطعا نظارت بر فضای مسابقات لیگ منطقی‌تر خواهد بود و دیگر «ویسی»‌ها خواهان ورود نهادهای خارج از فوتبال نخواهند شد. در چنین فضایی دیگر«حامدی‌فر»ها نیز فوتبال را با ورزش رزمی اشتباه نخواهند گرفت؛ بدون شک چنین روزی تنها با عمل کمیته انضباطی به مُر قانون بدون مصلحت‌اندیشی و البته نگاه فدراسیون‌محور فراخواهد رسید.

Views: 1